Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν..Μαζί και οι ελπίδες...

Πάρα πολύ ωραία..Αφού λοιπόν μοιραζόμαστε τα εσώψυχα μας, ας πω κ εγώ τον πόνο μου. Μια ζωή διαβάζουμε για να περάσουμε σε μια σχολή, την οποία οφείλουμε να τελιώσουμε εφ' όσον μπορούμε και μας εκφράζει, να συνεχίσουμε ένα δυο χρόνια ακόμα για κανένα μεταπτυχιακό και μετά να βρούμε μια δουλειά σα αυτό που με τόσο κόπο τελειώσαμε.. Και αν είμαστε τυχεροί και παίζει και κανά "μέσο" όλα είναι καλά..Αν όμως όχι τότε τι γίνεται? Και όχι μόνο αυτό, αν τελειώσεις οποιαδήποτε σχολή, επειδή ζούμε στην Ελλάδα, γνωρίζεις από την αρχή ότι είναι πολύ πιθανόν να μείνεις άνεργος..Όταν όμως τελειώνεις σχολές που σου υπόσχονται άμεση επαγγελματική αποκατάσταση, και παλεύεις να τελειώσεις ακριβώς στα τέσσερα χρόνια, και στην τελική στα αλλάζουν τι κάνεις? Και όλοι αυτοί που δεν ακολούθησαν τα όνειρα τους, μόνο και μόνο για να βρουν άμεσα δουλειά, τι θα απογίνουν? Και γενικά, τι θα γίνει με αυτή την χώρα τέλος πάντων?Ζει κανείς ή απλά επιβιώνουμε όλοι? Ακούμε υποσχέσεις, λόγια του αέρα, ψηφίζουμε, ελπίζουμε, και στο τέλος,.....άντε να μην πω...Στο τέλος την πατάμε...Τι θα γίνει με εμάς?Πριν λίγο καιρό φωνάζαμε για την γενιά των εφτακοσίων...Τώρα?Τώρα θα μιλάμε απλά για την άνεργη γενιά...Δεν μπορώ...Πότε επιτέλους θα ζήσουμε?Δεν νομίζω να ζητάμε τόσα πολλά πια...Να βρούμε μια δουλεία πάνω στο αντικείμενο μας με έναν αξιοπρεπή μισθό...Αλλά να την βρούμε άμεσα, όχι σε πέντε και εφτά χρόνια.Ποιος θα μας εγγυηθεί το μέλλον μας και την ζωή μας..?Κούραση..Μια ζωή εξετάσεις, διάβασμα, άγχος...Γιατί?Για ένα χαρτί της τουαλέτας?Να μου λείπει...
Ναι τα ψυχολογικά μου είναι αυτά...Ακόμα και εμείς, δάσκαλοι υποτίθεται, που θα μας έπαιρναν έτσι, για την πλάκα, ακόμα και εμείς την πατήσαμε, με τα νέα μέτρα και τις ρυθμίσεις..Και καλά, οπουδήποτε αλλού θα ήμουν προετοιμασμένη..Αλλά όχι και έτσι ρε παιδιά..Ήρεμα.. Τα ισοπέδωσαν όλα...
Τέλος πάντων..Πολλά είπα..Άντε, και καλή επαγγελματική αποκατάσταση να έχουμε όλοι..Χωρίς πολλές ελπίδες, αλλά με λίγο αγώνα, προσωπικό και συνολικό, κάτι θα κάνουμε..Έτσι δεν είναι?

10 σχόλια:

  1. Ε ναι έτσι πρέπει να γίνει...και προφανώς έτσι θέλουμε και ελπίζουμε να γίνει.
    Ο κάθενας μόνος του, και μέσα του αλλά...κάτι θα γίνει και με αυτό.
    Πφφφ...όλοι μαζί ναι, κάπως, κάτι...ε ναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και σκέφτηκα και κάτι άλλο τώρα δα...

    Πως γίνεται εμείς οι οργανωτικοί άνθρωποι(οποιοδήποτε σχόλιο του συγγραφέα για το άτομο μου απορρίπτεται) ενώ σκεφτόμαστε όλες τις παραμέτρους την πατάμε τελικά επειδή κάποιος, κάτι, κάπου. Για τους ανοργάνωτους ή αναβλητικούς κάτι τέτοιο δεν είναι πρόβλημα μιας και δεν υπήρχε εξ'αρχης κάποιο πλάνο.

    Δεν ξέρω αν βλέπετε την συνδεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φυσικά και φαίνεται η σύνδεση, οργανωτικέ άνθρωπε...απλά στο τέλος όλοι την πατάμε, οργανωτικοί και ανοργάνωτοι...κι αυτό γιατί τελικά η ζωή μας, τουλάχιστον η επαγγελματική καθορίζεται από τα μεγάλα κεφάλια και τους ευνοούμενους τους..απλά λιτά και απέριττα...
    Γειά σου Ελλαδάρα....!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χμμμ... τη παταμε....?
    νομιζω θα κανω το δικηγορο του διαβολου....
    ζουμε στη κοινωνια του 2010, τα παιδακια που διαλεγουν σχολη με βαση την επαγγελματικη αποκατασταση, ή διαλεγουν κατι με αξονα την ελληνικη νοοτροπια που θελει να σαι μηχανικος/γιατρος/δικηγορος ειναι χαμενα απο χερι. Συνειδητα στα 18 τους επιλεγουν να περνανε ενα 8ωρο προς 12ωρο (συμφωνα με τα δεδομενα της εποχης που ζουμε) της ζωης τους κανοντας κατι που δε γουσταρουν, και πραγματικα πιστευουν οτι ειναι αρκετα εξυπνοι ωστε να προβλεψουν τις αναγκες σε υπαλληλους της κοινωνιας 4 χρονια μετα, οταν ουτε καν μπορουμε να φανταστουμε με τι θα μοιαζει το κινητο μας σε 6 μηνες. Θα μου πεις.... παιδια ειναι... δεν αξιζουν μια δευτερη ευκαιρια? Σαφως, αρκει να ειναι ετοιμα να παρατησουν την ασφαλεια της σχολης τους και να ξαναδωσουν πανελληνιες, ή να πανε για δευτερο πτυχιο (μην ακουσω σχολια περι δουλειας, ξερω παααρα πολλους φοιτητες που δουλευουν και ειναι και αριστοι μαλιστα)
    Οσο για τους υπολοιπους... αυτους που κανουν αυτο που τους αρεσει, το κανουν με μερακι και το κανουν καλα... Δε νομιζω οτι χανονται... Ακομα και αν κανουν απαρχαιωμενα επαγγελματα που τεινουν να εκλειψουν (βλεπε κατασκευαστης χειροποιητων σκαλιστων καρεκλων στην εποχη του ΙΚΕΑ) καταφερνουν λογω σπανιοτητας να τα βγαζουν περα. Ειμαι της αποψης οτι οποιος θελει μπορει, οποιος θελει να βρει δουλεια, τα καταφερνει... Σαφως και μενα το ονειρο μου ειναι να γινω διευθυντης με τη μια, αλλα δε γινεται ετσι.Θελει υπομονη, και κατα βαση να απολαμβανεις το ταξιδι προς την Ιθακη σου. Θα σου ακουστει σχεδον χυδαιο αυτο που θα πω αλλα πραγματικα και στη κατοχη ακομα, η καλυτερη καθαριστρια θα βρει να δουλεψει.
    Προλαβαινοντας το σχολιο περι απολυσεων (και απλα επειδη ειναι κατι που πιστευω και θελω να πω) κανεις δε προσλαμβανει κοσμο για να τον απολυσει. Δεν ειναι αυτος ο σκοπος κανενος επιχειρηματια, γτ απλα το κοστος εκπαιδευσης/προσαρμογης κλπ κλπ ειναι τεραστιο. και δε τον συμφερει. Αλλα ακομα και στις περιπτωσεις που ενας επιχειρηματιας αναγκαζεται να απολυσει κοσμο, ποιους νομιζεις οτι απολυει??? Τους χειροτερους... δεν ειναι κανεις τρελος να απολυσει εναν υπαλληλο που δουλευει και αποδιδει.. αλλα καθε επιχειρηση εχει τους λουφαδορους της, τους κακους υπαλληλους της. Οταν μια επιχειρηση απολυει το 10% των υπαλληλων της, ξερεις ποιοι ειναι αυτοι, γτ να εισαι εσυ ενας απο τους χειροτερους? Αν σ αρεσει αυτο που κανεις??
    Τελος, το ερωτημα ειναι... αν οντως γουσταρεις να διδασκεις, και εισαι καλη σ αυτο που κανεις... γιατι περιμενεις μια ετοιμη θεση απο το δημοσιο? Δεν εχεις τα κοτσια να αναζητησεις μια θεση στον ιδιωτικο τομεα? Οσο για προυπηρεσια, γτ δε δουλευεις ιδιαιτερα ή φροντιστηριο? Ακομα και babysitting θα μπορουσες να κανεις για να το γραψεις στο βιογραφικο σου... Θες? Μπορεις... Αλλα μη τα περιμενεις ολα στο πιατο, παλεψε το λιγο αυτο που αγαπας... ετσι για να δειξεις οτι το αξιζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Να βρούμε μια δουλεία πάνω στο αντικείμενο μας με έναν αξιοπρεπή μισθό..."

    Παιδιά, επιτρέψτε μου να σας ανακατέψω λίγο.

    Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η σειρά είναι : random thinking, random acting, random writing.
    Επομένως, καλό δρόμο ...

    Demo

    Στη φράση σας θα βρω 7 λάθη ! Έτσι γιατί όλα 7 μου βγαίνουν !

    1. "δουλεία" !!!
    2. Αν ήταν για δουλειά, πάλι θα είχα αντιρρήσεις. Δ-ε-ν επιτρέπεται ο Έλληνας να δουλεύει !
    3. "Να βρούμε" : τουλάχιστον ρε παιδιά να σας ζητήσουν να πάτε να δουλέψετε !
    4. "αντικείμενό μας" : εδώ χοντραίνει το πράγμα. Δ-ε-ν επιτρέπεται να έχετε "αντικείμενο". Η περιβόητη ειδικότητα είναι φαινόμενο ακραίας παρακμής.
    5. "μισθό" : θεός φυλάξοι !
    6. "αξιοπρεπή μισθό" : πως το λέμε να δεις - α ναι ! - χαμηλή αυτοεκτίμηση !
    7. Κάποτε στο Δούναβη, που τα νερά του ήταν ακόμη ορμητικά και απρόβλεπτα, υπήρχαν μόνο Ελληνικά καράβια. Μόνο Έλληνες μπορούσαν να πάρουν τις απαιτούμενες αστραπιαίες αποφάσεις !

    Οι άλλοι πηγαίναν επιβάτες ή μούτσοι, πληρώναν μεταφορικά, ψάχναν για "δουλεία πάνω στο αντικείμενο μας με έναν αξιοπρεπή μισθό" ...

    Κώστας Νικ. Τζαναβάρας

    Υ.Γ. και στις στροφές κάναν εμετό !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όχι στην εκμετάλλευση των ξωτικών από τον Αη Βασίλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ομολογώ πως έχεις πολύ δίκιο
    σ' αυτά που λες ανώνυμε και συμφωνώ πολύ μαζί σου..απλά δεν είμαι και
    τόσο αισιόδοξη. ξέρεις κανείς δεν μπορεί να προβλεψει τις μελλοντικές
    εργασιακές ανάγκες, αλλά μπορεί εν μέρει να στηριχτεί στις προβλέψεις
    αυτών που υποτίθεται πως τις καθορίζουν και τις δημιουγούν, και πολύ
    περισσότερο στον δημόσιο τομέα,τώρα σχετικά με τον ιδιωτικό, ναι
    εννοείται πως εγώ τουλάχιστον θα το ψάξω, όπως θα ψάξω για οτιδήποτε
    σχετίζεται, θα μου χαρίσει εμπειρία και γνώσεις..δεν θα τελειώσει η ζωή
    μου αν δεν πάω σε δημόσιο.απλά στα ιδιωτικά όπως συμβαίνει και στι
    περισσότερες αν όχι σε όλες τις επιχειρήσεις, ισχύουν οι άκρες, και τέλος πάντων τα ρουσφέτια, για να το πω απλά..βέβαια αυτό δενν σημαίνει
    τίποτα, γιατί μπορεί να κάνεις αυτό που θες στην τελική, απλά να γίνει
    λίγο καθυστερημένα..αλλά αν το έχεις άμεσα ανάγκη?όπως και να χει, σε
    όλα τα θέματα ισχύει, πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις και είσαι καλός δεν
    χάνεσαι..πόσοι καλοί βγαίνουν όμως από κάθε σχολή και ποσες σχολές
    υπάρχουν?υπάρχει χώρος για όλους?μακάρι..χρειάζεται και διαρκής
    ενημέρωση και εκπαίδευση...και σίγουρα αυτοί που τα περιμένουν όλα
    έτοιμα στο πιάτο είναι αυτοί που θα βολευτούν γι αυτό και δεν
    αγχώνονται..εγώ δεν πρόκειται να τα παρατήσω, είναι θέμα αγάπης, εγωισμού και αξιοπρέπειας.
    οι καλοί,λένε, δεν χάνονται..
    τέλος πάντων, με βρίσκεις σύμφωνη μ αυτά που λέσ αλλά με μικρότερο βαθμό αισιοδοξίας..όπως και να χεις καλή τύχη για την θέση που θες να κατακτήσεις(του διευθυντή).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αν και λίγο καθυστερημένα απαντώ φίλε Κώστα..αρχικά ήθελα να γράψω δουλειά και όχι δουλεία..λάθος τονισμός..δευτερευόντως, δεν είανι ντροπή να ζητάς δουλειά αντί να σε ψάχνουν...έπειτα, δεν είναι χαμηλή αυτοεκτίμηση είανι επίγνωση των δρώμενων στην Ελλάδα και φυσιολογικές προσδοκίες, για τα δεδομένα.και τέλος, οι εποχές που κυβερνούσαν οι ΄Ελληνες όλο τον κόσμο, χάθηκαν..άσε που δεν έχω τέτοιες αξιώσεις να είμαι εγώ ο κυρίαρχος και οι άλλοι δούλοι..σ ευχαριστώ για την παρέμβαση, και συγγνώμη για την καθυστέρηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. matou,

    Είχα απογοητευθεί ότι δεν θα απαντούσες. Συνεχίζουμε ;

    Το "δουλεία" δ-ε-ν ήταν λάθος, ήταν random writing. Προς αξιολόγηση...

    Αναρωτιέμαι αν είναι random thnking η απάντησή σου.

    Μήπως είναι πρόβλημα οι "φυσιολογικές προσδοκίες" μας ; Μήπως το πρόβλημα είναι ότι αποδεχόμαστε λογικές ξένες προς το πρόβλημά μας ;

    Μήπως οι Έλληνες δ-ε-ν ήταν κυρίαρχοι αλλά κάτι σημαντικά διαφορετικό ; Πρωτοπόροι π.χ. ;

    Μήπως οι δούλοι τους δ-ε-ν ήταν δούλοι με την έννοια που ξέρουμε ;

    Μήπως το να σε ψάχνουν ή το να ξαναβρούμε τη θέση που αξίζουμε είναι θέμα - πρόκληση και όχι εθνικιστική κορώνα ;


    Αν μου αποδείξεις ότι αντιλαμβάνεσαι κ-α-λ-ά τι σημαίνει "χαμηλή αυτοεκτίμηση", θα αρχίσω να σε ... ψάχνω !

    Κώστας Νικ. Τζαναβάρας
    ktzan@tee.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ψυχοπλακώθηκα με το που διάβασα την ανάρτηση και τα σχόλια....δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και κάθε μέρα που περνάει γίνεται τραγικότερη...όλα τα όνειρα γκρεμίζονται, μέλλον δεν υπάρχει σε αυτή τη χώρα για εμάς, πόσο μάλλον για τα παιδιά που ακόμα διαβάζουν και σκίζονται για να περάσουν σε μία σχολή για να ανακαλύψουν αργότερα ότι όλα είναι μία ουτοπία, ότι σπουδάζουν για να ασκήσουν το επάγγελμα του ανέργου....δεν έχω κάτι άλλο να πω, απλά ξεφτίλα η χώρα και το όλο σύστημα....και βοήθειά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή